|
Waarom nog exposeren? Ravenstein
De laatste twee
weekenden van september 2018 heb ik een expositie gehad in de Garnizoenskerk te
Ravenstein. Ravenstein is een vestingstadje aan de Maas. In de zomer wordt het
stadje vrij frequent bezocht door groepjes toeristen. Voordat ze
neerstrijken op een terras wandelen ze meestal met een gids door het
historische stadje.
Een van de historische gebouwen in Ravenstein is de Hervormde Kerk ofwel de Garnizoenskerk. Deze kerk is in 1641 gebouwd voor het
garnizoen van de Republiek dat in Ravenstein was gelegerd. Dat verklaart de
bouw van een hervormde kerk in het overwegend katholieke Ravenstein.
De kerk wordt tegenwoordig nog steeds voor diensten gebruikt. Verder worden er
culturele activiteiten georganiseerd, zoals exposities en concerten.
De expositie
In dit fraaie
monument heb ik op uitnodiging van de organisatie een expositie van mijn werk
ingericht. Daarbij heb ik geprobeerd een verbinding tot stand te brengen tussen
de sfeer van de kerk en mijn werk. Behalve de fotowerken van landschappen heb
ik ook twee installaties opgesteld. Ik was heel erg tevreden over de expositie.
De serene, religieuze sfeer vormde de perfecte enscenering voor mijn werk. De
mystieke, soms verontrustende stemming in mijn landschappen werd versterkt door
de ruimte waarin ze waren opgehangen. Ook de installaties gingen een bijzondere
samenwerking aan met het interieur van de kerk. Juist bij de installaties is de
ruimte waarin ze worden opgesteld mede bepalend voor de manier waarop ze
uiteindelijk worden ingericht.
Al met al vond ik zelf dat ik een mooie verbinding tot stand had gebracht
tussen de ruimte en mijn werken. Een expositie die het volgens mij verdiende
door veel mensen te worden gezien!
Het eerste weekend
Maar hoe is het
gegaan....??
De expositie startte op vrijdagavond met een preview waarbij ik een rondleiding
zou geven langs de werken. Misschien was het 't tijdstip, misschien was het 't
slechte weer. Hoe dan ook, er zijn maar twee bezoekers op de preview
afgekomen.... Zij hebben kunnen genieten van een uitgebreide, prive-rondleiding
die ze ook met belangstelling hebben gevolgd. Maar..., dat was niet wat ik er
bij gedacht had. Ik had verwacht, gehoopt, toch zeker wel twee keer een
rondleiding te kunnen geven voor een groep van zeven tot twaalf
belangstellenden.
Geen goed begin en meteen ook veel twijfels over het verloop in de komende
dagen.
En inderdaad, ook op de zaterdag en zondag die daarop volgde, bleef het erg
rustig. Natuurlijk, het was slecht weer. Dat zal zeker een rol hebben gespeeld.
Maar op zo'n middag komt er vanzelf de kritische vraag: waar doe je het voor???
Een mooie expositie, maar het publiek blijft weg! Nog maar gezwegen over
eventuele verkopen!
Waar ligt dat aan? Is dat het werk? Het weer? De (on)bekendheid van de locatie?
Is het de belangstelling voor kunst? Is Ravenstein dan toch niet dat
aantrekkelijke, cultuurgezinde vestingstadje aan de Maas?
Het tweede weekend
Er kwam nog een
tweede weekend. Geen overhaaste conclusies trekken, eerst de resultaten daarvan
maar eens afwachten.
Voor het tweede weekend was beter weer voorspeld. En inderdaad, behalve het
betere weer, was er ook meer belangstelling.
Op vrijdag heb ik een klas van de basisschool binnen gehad. Ongeveer 20
kinderen die je iets over je kunst moet vertellen! Alleen vertellen leek mij
nogal saai. Dus ik heb ze zoveel mogelijk aan de hand genomen met
aanschouwelijk materiaal, zoals glasnegatieven, daglichtcassettes, een camera
van 60 jaar oud. En dat werkte. Het werd een interessante combinatie van praten
over de eigenschappen van het fotografische proces en hoe ik dat gebruik in
mijn werk. Deze kinderen stelden niet teleur! Er kwamen onverwachte en verfrissende
vragen.
Ook het bezoekersaantal op zaterdag en zondag stond in contrast met het weekend
daarvoor. Ruim het dubbele aantal bezoekers. En ook al komt niet iedereen
primair voor de kunst, er was wel waarachtige belangstelling bij het merendeel
van de bezoekers. 
Wat vind ik er zelf van Maar toch blijft er
iets knagen....
Waarom exposeren kunstenaars? Niet alleen om hun kunst te delen met bezoekers.
Er is ook een zakelijk aspect aan verbonden. Kunstenaars willen ook wat
terugzien. En daarvoor moet worden verkocht. En daarvoor is publiek nodig. Meer
publiek dan dat zulke fraaie ruimtes als de garnizoenskerk - en dat geldt
misschien ook voor andere locaties die vergelijkbaar zijn met de garnizoenskerk
- bezoekt. Daar komt bij dat deze bezoekers voornamelijk kijkers zijn, waarvan
er veel ook nog eens toevallig langskomen. Daar is niets op tegen. Als de
expositie verrast of verwondert, vragen of zelfs irritaties oproept, dan vind
ik dat zeer waardevol. Dat is òòk waar je het voor doet! Maar het is niet alles. Intussen blijf ik met twijfels achter...
Want hoe zou het dan anders moeten? Als je niet naar buiten treedt met je werk
wordt het helemaal niet gezien.... Wil Friesen,
oktober 2018
|
Geen opmerkingen:
Een reactie posten