Viktor Majdandžić: schilderen met orde en toeval




Viktor Majdandžiƈ  is een internationaal bekend beeldend kunstenaar die in zijn schilderijen een harmonieus geheel van orde en toeval probeert te bereiken. De volgorde komt voort uit een reeks geometrische vormen en reeksen, opgesteld volgens een inherente wiskundige logica zoals de Gulden Snede of de Fibonacci-getallen. Dit komt overeen met het organisatieprincipe van veel natuurverschijnselen: de manier waarop cellen delen, structuren zich ontwikkelen en complexiteit ontstaat en een reeks vaste regels volgt. Als gevolg hiervan vertonen de patronen op Majdandžiƈ 's schilderijen vaak opvallende overeenkomsten met structuren in de biologie.Tegelijkertijd worden deze natuurlijke processen gekenmerkt door een mate van variatie en onregelmatigheid. 

Biografie:Viktor Majdandžiƈ werd in 1931 in  Bosnië geboren. Tussen 1950 en 1959 studeerde hij onder meer economie en schilderkunst in Belgrado. Sinds 1969 woont en werkt hij in Nederland. Vanaf 1958 vonden er meer dan 200 tentoonstellingen plaats, onder meer in Belgrado, Sarajevo, Wenen, Florence, Rome, Parijs, Brussel, Berlijn, Hamburg en Amsterdam. Zijn woonplaats is Ermelo. In 2018 vierde Viktor Majdandžiƈ zijn zestigjarig jubileum als kunstenaar.

In mijn recente werken vormen het vloeien van verf over de geometrische structuren en het door elkaar schijnen van eerder gemaakte verflagen 'het onverwachte'. Ik noem dit in mijn schilderijen een voorbeeld van 'geologie op een enkele vierkante meter', waar kristallisatie, erosie en sedimentatie op elkaar inwerken, weergegeven door de stromen en de hagelslag van de verf.

Voor mij is een schilderij meer dan alleen een geometrische structuur. Het moet evenwicht, harmonie en identiteit bezitten: de wiskundige patronen moeten 'zingen'.
Ik wil dit bereiken door 'onbevooroordeelde' observatie van het schilderij en (soms eindeloos) nieuwe verflagen en zelfs nieuwe structuren toe te voegen.
In dit creatieve proces schep ik zelf de beperkingen, waarna het schilderij 'zichzelf maakt' door het vloeien en versmelten van verflagen.'







In mijn vroege werken werd chaos ingebracht door willekeurige getallen te gebruiken om een  onregelmatig itererend patroon te verbeelden.

De stromen en de hagelslag van verf worden aangedreven door zwaartekracht en open einde.

Als kunstenaar voel ik respect voor de unieke identiteit en de lichamelijke integriteit van een kunstwerk.















De structuren en procesmodellen moeten zich onderwerpen aan de wetten van de picturale compositie, waardoor de identiteit van een bepaald schilderij ontstaat.
De ziel van een schilderij is volgens mij tenslotte schoonheid, wat ook een directe uitdrukking is van de voorwaarden voor levendigheid, zowel van levende organismen als van hun omgeving.
Mijn schilderijen zijn een samenspel tussen concepten en directheid: een model voor visuele waarneming.
Vierkanten vormen voor mij het uitgangspunt van mijn visuele structuren. De stroming van en hagelslag van verf voegt een verrassingsdimensie toe en een 'intelligent ontwerp' ontstaat.