|
De beeldend kunstenaar Jaap Olof is overleden. Op een speciale Post van deze website (zie homepage) is een Herinnering voor hem gemaakt. Hij woonde en werkte in Meeden (Gr). Naast zijn werkzaamheden als zelfstandig grafisch vormgever en uitvoerder van architectonische opdrachten, werd het medium fotografie heel belangrijk voor hem. Jaap Olof maakte talrijke grote fotowerken over de vergane glorie van de staalindustrie, waarin de mens een ondergeschikte rol vervulde te midden van vloeibaar staal en hitte. -------------------------------------------------------------------------------------------------------------- RETROSPECTIEF "De belangstelling voor de
industrie ontstond in m’n jeugd, toen ik vaak naar de Hoogovens fietste. Een fascinerend, tot de
verbeelding sprekend geheel van rook, vuur en stoom, locomotieven en grote
schepen met kolen en erts. Ik zat ook veel aan het Noordzeekanaal om naar
voorbijvarende schepen te kijken. Op 9-jarige leeftijd, het was
1954, had ik een Agfa Click, een plastic rolfilmcameraatje; in die tijd was fotografie een bijzonderheid. Met dat cameraatje fotografeerde ik onder meer de langsvarende schepen. Na mijn ontwerp-opleiding aan
de Rietveld Academie heb ik vervolgens naast m’n werk als zelfstandig grafisch
ontwerper regelmatig van fotografie gebruik gemaakt, zowel zelf als met beroepsfotografen. Vanuit de Randstad en een
aantal jaren Friesland ben ik, nu woonachtig in Groningen, sinds enkele jaren geleden
gestopt met commerciële grafische- en architectonische opdrachten en houd ik
mij nu bezig met de verdere ontwikkeling van mijn fotografische werk, zowel digitaal als analoog. Industriële fotografie De getoonde industriële
fotografie beslaat, naast nog werkzame industrieconstructies, vooral opnames
van een verleden waarin de mens slechts een lijdzaam voorwerp was van een door haarzelf gecreëerd productieproces in de staalindustrie. Bijna ontembare machines,
hard en meedogenloos. Vloeibaar staal, immense hitte, lawaai gelijk Dante’s inferno. Nu
een weltfremde wereld waarin stilte regeert. Naast gestaag druppelende
regen met slechts een verdwaalde vogel welke zijn ongenoegen uitkrijst over deze
tot definitieve stilstand gekomen erfenis van een ooit bloeiende industrie. Een
verleden waarvan nu alleen nog de langzaam wegroestende geraamtes hun verhaal vertellen. In deze beelden probeer ik de
chaotische kakafonie van stank en stof, hitte en op doodsangst lijkende
oorverdovende geluiden nog één keer op te roepen."
|
Geen opmerkingen:
Een reactie posten