Yvonne Struys: IJslandverslag (2)

 





Laatste verslag van Yvonne Struys over haar werkperiode in IJsland. 
(oktober/november 2021) 



                                                                                                                                                                 Eind september is het schapen drijven.
De boeren verzamelen hun schapen uit de hoogvlakten, waar ze zomers hebben gegraasd.
Een prachtig gezicht en het duurt natuurlijk uren, voordat ze beneden in het dal verzameld zijn.
Het is een groot feest met veel eten, drinken, praten en lachen.





                                                  Toen moesten die “vissen” uit mijn hoofd.
Ik ben begonnen met een opzet, het werd helemaal niets. Toch maar aan een portret begonnen, mijn hoofd waaruit die vissen wegvliegen.
Het resultaat was een portret van een goede kennis, die enkele weken geleden was overleden.
Hé zie ik dit nu goed?

                                                                       

Erg vreemd allemaal, ik moet er een nachtje over slapen en ‘s morgens vroeg naar kijken. Het gaf een aardig beeld van hem, maar dit wilde ik niet, dus kwast eroverheen.


 

zaterdag 27 november 2021: deel 2 laatste verslag door Yvonne Struys


De bekende dip, ik heb even genoeg van saga’s, landschappen en vissen.

En natuurlijk ben ik in mineur dat het niet lukte; er kwam helemaal niets meer uit mijn handen.
Dan ga jij je toch afvragen, waarom doe ik dit allemaal. Wat heeft het voor zin er zit toch niemand op te wachten.

De dip gaat over, zo gaat het altijd en ik kan het niet laten om verder te gaan.

Lezen is dan een prettige afleiding. Ik las iets bijzonders over opgravingen in Siglunes.



Siglunes ligt aan het begin van het fjord, aan de kant waar de elfen wonen.
Hier heeft de eerste Viking zich gevestigd, zijn boerderij stond hier en zijn naam was 
Thormodúr Rammi, de eerste kolonist in Siglufjördur.

Het Landnamabók is een Middeleeuws IJslands manuscript dat tot in detail de kolonisatie van IJsland van 870-930 na Chr. door Noorse kolonisten beschrijft.



Dit schaakstuk is in Siglunes opgegraven. Dit doet me qua vorm en uitdrukking denken aan de schaakstukken die in Lewis in de Buiten-Hebriden in 1931 gevonden zijn.

Tijdens het archeologisch bodemonderzoek zag men een donkere horizontale laag.



Deze bleek afkomstig te zijn van de uitbarsting van de vulkaan de Hekla in 1104.
De Hekla wordt ook wel “de poort naar de hel” genoemd.
De gevonden stukken bleken 35 cm lager te liggen, zoals het schaakstuk, viswerktuigen en een kam



 

Verslag deel 4: zondag 28 november 2021

Helaas kon men vanwege gebrek aan financiën niet verder gaan met het onderzoek.

De zee zal het verleden meenemen.

Zoals het thema “vissen” naar de achtergrond werd geschoven, zo kwamen mijn “voeten” weer in zicht.



 “Wherever I go”



Iedere familie in IJsland kent het verdriet over een vermissing op zee.
Het hoort hier bij het leven.
Een niet zo’n vrolijk thema, maar wel boeiend.
Dit zijn een paar probeersels om thuis verder uit te werken.






 

Deel vier: maandag 29 november 2021




“ Buiten wacht de half duistere nacht op hen, hij reikt van de bodem van de zee tot in de hemel, waar hij de sterren aansteekt”. Detail schilderij.

Het opzetten van thema’s, daar heb je hier de rust voor.
Soms is het zelfs vervelend om de deur uit te moeten, niet alleen vanwege het weer, maar ook boodschappen zijn nodig. Het gedoe om bergschoenen met spikes aan te trekken, jas, muts en handschoenen en vergeet je rugzak niet.
De IJslandse producten in de supermarkt zijn heel populair. We zullen het allemaal weten, met grote letters staat op de verpakking. “ in IJsland gekweekt o.a 
Islansk Gúrka.
In het zuiden van het land is er tuinbouw, de energie is geothermie.
Voor de bestuiving van de gewassen worden bijen vanuit Nederland geïmporteerd.
Een koningin en 100 werkbijen worden regelmatig aangevoerd.

Bij een klein plaatselijk zangkoortje mocht ik voorgaande jaren meezingen.
In verband met Covid ging het dit jaar niet door.



Uitzicht vanuit het Haringmuseum.

Iedere zondagmiddag was er repetitie. Waar? Dat wisten we nooit van te voren.
Ik was dan altijd nieuwsgierig waar we terecht zouden komen. De ene keer was het een café, dan het muziekschooltje of in het dichterscafé.
Op een avond had ons koortje een uitvoering in het Haring Museum.
Gasten kwamen met een bus vanuit Akureyri. Wij zongen op een boot de gasten toe.
Allemaal hadden ze een IJslandse trui of vest aan. Die had ik natuurlijk niet, om niet uit de toon te vallen kreeg ik een gebreide stola om. Voelde me net Kniertje.
Ik zong fonetisch mee en waar het over ging?
Over een verdwaald schaap, een paard die een wedstrijd had gewonnen of versjes over de Deense koning.




Twee mannen zongen Rimur liederen, het is een vorm van IJslandse poëzie.
Het is heel vreemd (you tube: Rimur melodies)


 

De laatste impressies-deel 5

De weken vliegen voorbij, zo langzamerhand moet ik afscheid nemen.



De laatste werkstukken zijn opzetten, ik had dit graag af willen maken.





Het blijft spannend om uit Siglufjordur te kunnen vertrekken.
Hoe is het weer die dag, rijden er wel bussen, hoe is de aansluiting en zou ik dan een dag eerder moeten vertrekken?
Het komt altijd goed!

Eenmaal in het vliegtuig zie ik met weemoed de kustlijn langzaam verdwijnen.
Er zijn veel voorbeelden van vreemdelingen die even een IJslands dorpje dachten te bezoeken, om vervolgens nooit meer weg te gaan. Alsof een duistere betovering zich
van hen meester heeft gemaakt. Ben ik daar dan ook één van?




Maar…er is mij beloofd dat ik de volgende keer met een boot mee mag naar Siglunes 
om de archeologische plek te bezoeken. Dat is een uitdaging.

Dag geliefd Herhusid met je prachtig atelier, met je rust en je warmte.
Dag sneeuw, die alle kleuren helder maakt, die ook een claustrofobische stilte veroorzaakt.
Dag aardige visboer die me een partij visvellen aanbood, waar ik geen tijd meer voor had om ze schoon te maken.
Die vellen gaan naar de vossen aan de overzijde van het fjord, weet je wel, waar de elfen wonen.


-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

Dit was het verslag van Yvonne Struys uit IJsland! Wij hopen dat de bezoekers van onze website het een boeiend reisdocument hebben gevonden.

Yvonne: hartelijk dank voor je tijd en energie om vanuit IJsland dit verslag aan ons door te sturen! 




Geen opmerkingen: