Han de Kluijver: de visuele kracht van glasobjecten


Tussen het tekenen naar de verbeelding en het tekenen naar de waarneming ligt een universum. Tekenen is het gereedschap bij het zoeken naar goede verhoudingen, het visualiseren van ruimtes of objecten of het vastleggen van observaties. Naarmate de tijd vordert, gaan verbeelding en waarneming door elkaar lopen en wordt tekening letterlijk ontwerp.

schets ontwrichtende tijd




de kunst van het ontdooien



 Met mijn glasobjecten wil ik een brug slaan tussen architectuur en sculptuur. Natuurlijk, er bestaan grenzen tussen beide disciplines: architectuur is gebonden aan een opdrachtgever, moet zich houden aan de wetten van een gebouwde structuur en is vaak pragmatischer van aard. Architectuur kan geen fictie zijn, kunst wel.



Mijn glasobjecten hebben in tegenstelling tot architectonische bouwwerken enkel een visuele functie. Maar ze vertellen wel een verhaal en zijn conceptueel zoals een gebouw zou kunnen zijn. Als architect ontwerp je ruimte met behulp van glazen wanden en gevels. Met mijn glazen objecten is sprake van een creatie van alleen ruimte in figuurlijke zin. Ze zijn een metafoor van de letterlijke ruimtebeleving waarin architectuur voorziet. 

 

de poezie van de ruimte


de ontwrichting van de tijd
     

voorbij de herinnering



de verglaasde wereld


gegijzeld door zichzelf


verankerde beweging


'With my glass objects I aim to build a  bridge between architecture and sculpture'.


schouw



onmin



'Architecture cannot be fiction, whereas art can'.



versmelting