|
Een van de deuren van de wonderkamers staat open. Vanuit de ruimte ontsnapt gepiep, gefluit en gekraak. Het is vooral het ritmisch gefluit dat mijn aandacht trekt. En opeens is het stil. Eenmaal over de drempel gestapt, lijkt mijn beweging alleen al voldoende om een enorm ding in gang te zetten. Fietswielen sporen elkaar aan sneller te draaien. Aandrijfstangen stuwen gestaag. Luchtpompen inhaleren lucht en stoten uit.Ventielen worden gesloten. Gefluit in allerlei toonaarden ontsnapt. Een wirwar van slangen en luchtpompen doet mij denken aan beademings- apparatuur. Liggen er vogels aan de beademing? Is het zo slecht gesteld met onze natuur. . De machine-sculptuur met de titel Object 8.060.241 (ook wel 'de vogelfluiter') is geconstrueerd door Raimond Evers. Vooruitlopend op het mogelijk uitsterven van vogels ten gevolge van landschapsverandering en gedreven door de maakbaarheidsgedachte, maakte hij deze 'fluitmachine' om het vogelgeluid te behouden voor mensheid en landschap. Raimond ontwikkelt zijn machine-achtige installaties zonder schets vooraf. De voorhanden zijnde overbodige dingen bepalen grotendeels hoe het beeldverhaal er uit gaat zien. En net als bij een fabriek laat hij ze uniforme producten voortbrengen. Vooral de laatste jaren heeft hij zich laten leiden door zijn fascinatie voor beweging en ritmiek. Maar ook door onze niet te stillen dingenhonger, de invloed van menselijk handelen op het landschap en ons blindelings vertrouwen in machines en maakbaarheid. Zo is al eerder Object 5.070.121 (ook wel 'de berg groeit') ontstaan en heeft hij een bizarre machine de ene zucht na de andere laten slaken. En net als een zucht was deze installatie ook vergankelijk: Object 7.012.281 (ook wel 'de zucht') is niet meer. Delen ervan zijn verwerkt in 'de vogelfluiter' voor meer informatie: zie de website www.raimondevers.nl |
||
|
Raimond Evers: 'de vogelfluiter''; een installatie
